CV

Vrijheid is een schone zaak, zie die maar te verwerven en te behouden.

Frankrijk, het land van la liberté, fraternité et egalité……niets is minder waar in het huidige Frankrijk, eens zo geliefd bij kunstenaars.

Zo vertrok ook Mirjam in 1997 naar ´het beloofde land´, waar de vogel in alle vrijheid zijn vleugels uitsloeg. De ´Vrije Vogel´ verandert in ´l´Oiseau Libre´. Maar hoe vrij is een vogel, opgesloten in zijn atelier ? Het antwoord is : meer dan dat, ze gaat tot de bodem van zichzelf, ´nieuw terrein´ verkennend, om vervolgens eruit te halen, wat erin zit. Ze schildert als het ware een weergave van zichzelf, waarbij er steeds iets nieuws wordt ontdekt en uitgebeeld. Ze wil zich vooral niet verstrikken in haar eigen spinsels en daarmee haar vrijheid verliezen. De ´déjà vues` hebben niet Mirjam´s interesse. Haar werk is daardoor zeer gevarieerd, waarbij we ons soms afvragen of we wel met dezelfde persoon van doen hebben. Of het nu abstract is, intuitief, zoals Mirjam het noemt, of realistisch, zoals haar portretten en personnages uit de jaren 90. Of haar werk van het begin van deze eeuw, de personages, geinspireerd door theaterstukken, soms vaag, uit het niets komend, zonder de expressie van het gezicht. Het lichaam vertelt het verhaal. Maar een goede kijker herkent haar ´handschrift´. Ook het kleurgebruik en het licht zijn heel herkenbaar.

Ontdekkend en vernieuwend, worden er andere technieken bij betrokken.

Na een periode van ruimtelijke schilderijen, was de overgang naar ruimtelijk werk niet zo groot.

Stenen uit Euville, werden omgehakt in organische vormen.

Na een periode van schilderen als een mozaiek, is de grondsteen gelegd……

En de boer, hij ploegde voort, zo ook deze vogel.

Sinds 2004, teruggetrokken in het voormalige klooster van Droiteval, werkt de kunstenares aan de muren van het gebouw. Mozaieken en creatieve tegelwerken verrijzen, in badkamers, toiletten, entrées, in kamers en op schoorstenen. Maar ook bij opdrachtgevers. Geen muur is veilig, of toch wel ? Maar natuurlijk, ook doseren is een kunst, op tijd weten te stoppen, het juiste kleurgebruik, het wisselende formaat van de tegels en stukken servies, maken een mozaiek interessant. En niet te vergeten : het past, als een puzzel, alles is op maat gesneden. In abstracte vormen, met soms plotseling, als een verrassing uit het niets, een herkenning, of toch niet ? Maar dan ook weer wel, heel duidelijk aanwezig. Zoals een afbeelding van een uil, die via het raam naar binnen vliegt, die ´s nachts buiten, in een boom, weer van zich laat horen. De rivier de Ourch, die langs de kloostertuinen kabbelt en via datzelfde raam naar binnen dringt. Zo´n mozaiek is gemaakt als een schilderij….en dan is de cirkel rond, maar niet gesloten…..de zoektocht gaat verder……..en de combinatie van schilderen en mozaiek wordt ontdekt : glasmozaiek op schildering.

Sinds 2016 heeft ook fotografie Mirjam´s aandacht. Maar de foto´s krijgen toch weer een lik met de kwast, om het beeld uit de realiteit te halen.

In 2023 is het voormalige klooster van Droiteval verkocht. Maar Atelier l´Oiseau Libre blijft bestaan, nog steeds in het gebouwtje achter het klooster, op nummer 4. Maar nu ook in de Drôme, in de stad Romans-sur-Isère, waar zij opnieuw haar vleugels uitslaat op zoek naar nieuwe inspiratie…